Langer werken is goed, maar enkel als een goeie balans mogelijk is met vrije tijd en gezin.
De uitdagingen die anno 2018 aan gezinnen worden gesteld, zijn aanzienlijk. Gezinnen vandaag hebben het druk, vooral wanneer beide ouders een baan hebben. Werkende ouders die werk met gezin, mantelzorg en vrije tijd willen combineren, moeten zich soms aan een spagaathouding wagen.
Een ware flessenhals aan tijdsdruk ontstaat en dreigt te wegen op de levenskwaliteit van die gezinnen. De groep 25- tot 49-jarigen presteert de langste werkweken en klopt de meeste overuren. Elke dag moeten de kinderen naar en van school en/of de kinderopvang worden gebracht en gehaald, terwijl de ouders naar hun werk moeten pendelen. Die drukte en stress situeert zich vooral in het ‘spitsuur van het leven, de levensfase met (jonge) kinderen. Het lijkt hen soms aan tijd te ontbreken. Zo ontstaat (een) combinatie(stress) van betaalde arbeid, zorg- en gezinstaken en vrije tijd. We willen immers allemaal goede werkkrachten zijn, de beste ouders, de beste familieleden en de beste vrienden en kennissen. Eenoudergezinnen lopen daarbij een verhoogd risico op conflict tussen de gezinssfeer en het professionele leven. De combinatiestress wordt immers niet langer verdeeld over twee gezinshoofden en over twee sociale netwerken, maar berust bij een ervan.
Veel ouders worstelen met de combinatie tussen arbeid en gezin. We pleiten daarom voor een verdere uitbreiding van kinderopvang, in het bijzonder in stedelijke regio’s waar de vraag het aanbod ver overstijgt.
